رسوا تر از قلی‌خان

نوشته بود : "برای خدا از چه گذشته ای ؟"
با یک حساب سرانگشتی برایش نوشتم :" والا من به اندازه‌ی سرسوزنی از چیزی نگذشتم . نه خواستم و نه توانستم که بگذرم ؛ همه آن چیزی که میتوانستم خودم با اراده خودم ازش بگذرم اما حریصانه و طمّاعانه  دست ازشان نکشیدم ، [ و بقولِ چمران ، با هزار قدرت عقل توجیهشان کردم ]، به لطایف الحیلِ روزگار ، خودش از چنگم درآورد ؛ من هم در کمال زرنگی آب ریخته را نذر امامزاده کردم !"
حتی از آن کلمه "تواضع" که آخرش توی پاچه ام کرد هم نتوانستم بگذرم .
+ قصه‌ی "قلی خان" رو شِنُفتید ؟

 

+ "... نشد و مشغول ذمه‌ی خودش شد ؛ تقاص از این بدتر ؟! ..."