طفیلی :: نَهانخانِه

طفیلی

پنجشنبه, ۳۰ شهریور ۱۴۰۲، ۰۲:۲۴ ب.ظ

مدت‌هاست فکر و ایده‌ی اینکه در شهرِ کوچکِ بی‌کتابفروشی‌مان یک پاتوق برای کتاب‌خوانی و گفتگو راه بیندازم، در من علاقه‌ا‌ی عمیق ایجاد کرده، اما هر چه می‌سنجم و جوانب‌ و‌ ابعاد کار را می‌کاوم، دو دوتایم چهار تا نمیشود ؛
و خب ، در همین مدتی که دو دوتا هایم برای تاسیس یک پاتوقِ مستقل برای کتاب و گفتگو، هیچ‌جوره چهار تا نشده، کلی رستوران و فست‌فود و کافه و فلافلی در همین نیم‌وجب‌شهرمان افتتاح شده که الحمدلله کسب و کار همه‌شان رونق است و حداقل بعد از مدتی مجبور نشده اند مثل کتابفروش‌های نگون‌بخت، کرکره مغازه‌ی تارِ عنکبوت زده‌شان را بدهند پایین!
این درد را که لابلای شلوغیِ دیگر دغدغه‌ها گم کرده بودم، امروز بعد از دیدن نیم‌ساخته‌های یک فست فود تازه تاسیس، که خود در میانه‌ی دو رستوران دیگر قرار گرفته، بار دیگر حس کردم ...

۰۲/۰۶/۳۰

سجاد ...

فلافل

پیتزا

کتاب

۳۰ شهریور ۰۲ ، ۱۷:۲۷

یاس گل

شاید نشه فعلا یه مکان خاص رو در نظر گرفت. یعنی شاید شرایط جور کردنش خیلی مهیا نباشه اما می‌شه بعد از اینکه یه گروه تشکیل دادین مثلا با مراکز فرهنگی شهر صحبت کنید و بگین فلان روز می‌تونیم اینجا نشست کتابخوانی برگزار کنیم؟

ما چند سال پیش عضو یه گروهی بودیم که هربار توی یکی از موزه ها جلسات رو برگزار می‌کردن. البته وابسته به یه نهاد بودن و شاید پشتوانه مالی خوبی داشتن. نمی‌دونم.

اما شاید توی شهر شما هم بشه همچین کاری کرد. پاتوقِ سیار. هر بار یه جا.

۳۰ شهریور ۰۲ ، ۲۱:۲۹

بله

جمع کردن یه همچین گروهی خودش به تنهایی کار سخت و زمان‌بریه

امیدوارم در نهایت محقق بشه

۳۰ شهریور ۰۲ ، ۲۲:۱۶

عین الف

سلام علیکم

بعضی از کتاب‌فروشی‌هایی که فروش کتب کمک‌درسی ندارند (و البته حتی آن‌ها که دارند)، برای تأمین هزینه‌ها و ...، به فروش لوازم‌التحریر (ساده و به‌ویژه فانتزی) و چیزهای دیگر (صنایع دستی، مجسمه و اشیاء دکوری، لیوان، گل و گلدان‌های کوچک، زیور آلات و ...) متوسل می‌شوند. شاید خودشان هم اول مایل نبوده‌اند، اما ...

۳۱ شهریور ۰۲ ، ۱۴:۳۰

Sepideh Adliepour

متاسفانه تو کشور ما به ندرت کسی پیدا میشه که کتاب بخونه

و این حقیقت مخصوصا در شهر های کوچیک خیلی بیشتر به چشم میاد

۳۱ شهریور ۰۲ ، ۲۱:۳۳

شاگرد بنّا

سلام علیکم و رحمه الله و برکاته

زیارتا قبول :) خوشحال شدم خوندم خودت رو رسوندی :)

اگه سرمایه داری اتفاقا برو بین همون فست‌فودی‌ها مغازه‌ت و بزن. بیشترین هزینه رو بده به دکوراسیون. سنتی و کلاسیک هم کار کن با معماری اسلامی. پر از گل و بلبل و یه فضای دنج هم برای نوشیدن یه قهوه یا چای. بیشترش نکن. محوریت کتاب میره. تو مشهد کافه گلستان کتاب بود و نوشیدنی‌های مختلف. فضاسازی بیست. جذب مذهبی و غیرمذهبی بالا. اما کتاب محوریت نبود. می‌رفتن عکسای خوشگلی بگیرن برای استوری و پروفایل(!) یا نوشیدنی‌های باکلاس و خوشمزه بگیرن.

منظورم از دکور و چای و قهوه و گل و بلبل، هرچه بیشتر مهیا شدن فضای فکریه برای تمرکز بر خوندن. کتاب خوندن بدونِ خرید رو هم اجازه بده و بنویس. رزق و توکل کن به خدا. براش هم تلاش کن و راه‌های تبلیغ و مشتری‌مداری رو داشته باش. اما چون نوشتی محوریتت باید کتاب باشه، گفتم این موارد رو بگم. حتی مسابقه برگزار کن، دوره‌های کتابخونی دورهمی.

روبه‌روی مدارس هم خیلی برای مغازۀ کتابفروشی جوابه. فقط وجدانا حواست به خوراک فکری بچه‌های مردم باشه :) هر کتابی دم دستشون نره :)

نسیه هم کتاب بدی به نظرم کمک می‌کنه ولی این مال چند سال بعده که به شناخت از مشتریات رسیدی.

ولی قبلِ همه داماد شو :)) نظرِ یه جنسِ لطیف در دکوراسیون و مشتری‌مداری کلی جلو می‌ندازت :))

۲۷ مهر ۰۲ ، ۱۲:۲۸

ری را

هر وقت به خودم و علاقه مندی هام فکر کردم ، تعجبم از اینکه چرا هیچ وقت سراغ راه اندازی یه کتابخونه نرفتم ، خیلی بولد میشه .. ازبس که این شغل رو دوست داشتم .

طبق مثلث مازلو هم که پیش بریم ، ما نباید گله مند باشیم از اولویت نداشتن کتاب خوندن توی کشورمون ، چرا که هنوز از قاعده مثلث و دغدغه های اون سطح ، خلاص نشدیم.

۳۰ مهر ۰۲ ، ۰۲:۱۶

سلام

خب من و شما اماری نداریم که دقیق به ما بگه چند درصدشون ورشکست شدن یا نشدن .. و با چه مقدار سودی حاضر شدن کاسبی شون رو حفظ کنن .. شاید سر به سر روزگار میگذرونن.

یعنی در واقع ما چشممون معطوف به ورشکسته ها نیستش ( طبق کتاب هنر شفاف دیدن )!

اما میشه ازسمت دیگه هم به ماجرا نگاه کرد ، وقتی اکثریت مردم جامعه نمی تونن به خاطر تورم و مشکلات اقتصادی ، به آرزوهای بزرگشون برسن ، مثلا خونه خریدن ، ازدواج کردن یا ماشین بهتر داشتن ،

سعی میکنن با لذت های کم دوام تر و دم دستی ، اون لذت رو برای خودشون لحظاتی بیارن ، رفتن به غذا خوری ها هم یکی از اون تفریحات و لذت هاست :)

پ.ن

من خیلی تصادفی از چند لینک ، به صفحه شما رسیدم و واقعیتش نمیدونم شما رشته تون چیه و تحصیلات آکادمی تون در چه زمینه ای هستش ، اما مثلث مازلو دقیقا نیازمندی های جامعه رو بیان میکنه ، و تا جامعه درسطح قاعده و نیازهای مبتدی مثل خواب و شکم وو .. مونده باشه و ارضا نشه ، اون جامعه به راس هرم که تلاش برای شکوفایی های فردیش هستش ، ( که کتاب خوندن یکی از راههاشه ) ، نمیرسه ...

بازم بچه های مدیریت و روانشناسا بهتر می تونن رابطه مستقیم این دو موضوع رو توی مثلث مازلو توصیف کنن ، منم توی کتابا خوندمش :))

۰۹ آبان ۰۲ ، ۰۴:۵۳

کوزت میلان

انقدر که کتاب خانه ها و کتاب فروشی های شهر فرهیخته ی ما پر شده از افراد تک دغدغه و خواب خاره بی دغدغه، کتاب خوانیه بی سود حاصل و مغرور و از خود راضی و خود فرهیخته پنداره بی خاصیت و بی عمل، دیگر کسی دست به کتاب نمیزند

نَهانخانِه

نَهانخانِه

راز دل را نهفتن دشوار است و گفتن دشوار تر

طفیلی

فلافل

پیتزا

کتاب

نظرات (۱۰)

ارسال نظر

درباره "خودم"

درباره "تو"

درباره "ما"