همین که اراده میکنم لب به سخن بگشایم و زبان به سخن گفتن بلغزانم و راجع به زمین و زمان افاضه فیض :) کنم این جمله می آید جلوی چشمانم ؛ "زبان، ترازویی است که نادانی آن را سبک کند و دانایی آن را سنگین سازد"
از سخن گفتن میمانم ؛ البته نه به دانایی . همین !!
+ میگفت : کم بگو ؛ حاضر جواب هم نباش .
- ۵ نظر
- ۱۱ ارديبهشت ۰۱ ، ۰۰:۱۶